Cüda Şiiri Şiiri - Emir Yılmaz

Her taraf şanlı, kanlı çehre.
Düğündür savaş Türk’e
Uçurum kenarında yıkık bir ülke.
“Önce vatan!” demektir en yüce töre

Ben doğarım yeniden.
Çiğnerim gerçekleri.
Bak! Şu karşıdan gelen
Vatanımın öksüz erleri.

Türk’üm ben. Yılmam…
Bekleme beni canım anam.
Her karış toprağında vardır kanım.
Uğruna binlerce şehit verilen vatanım.

Toprağımda batmaz güneş
Türk’üm. Öğünürüm, çalışırım
Bilmem tembelliği, olmam gebeş
Cennettir yazım, titretir kışım.

Ben Timur’um, ben Atila’yım ben Kemal’im
Vatanı uğruna can veren sayısız Mehmet’im.
Kural bilmem ben, dedim ya Türk’üm!
Gerekirse gemiyi karadan da yürütürüm.

Kalbimde vatan sevgisi varken kalmaz içimde ukde
Gözüm yüksektedir. İstikbalim gökte
Ulaşır atalarım vatan için ebediyete.
Bitiremem anlatmakla, kazıdım adımı tarihe.

Türk’üm ben. Van’dan Edirne’ye,
Bitmez benim ırkım. Her zaman, her yerde.
İsmim yankılanır dünyada, korku verir herkese.
Ve Ata’mın sözleri işler iliklerime:
“NE MUTLU, TÜRK’ÜM DİYENE!”

A. Emir Yılmaz
15.10.18