Cüce Şiiri - Mehmet Cıngır

Dev ağaçların gölgesi
Boylarının yarısı
Pek cüce.
Bodur ağaçların gölgesi
Boylarının iki katı
Pek yüce.
Dev ağaçların gölgesi
Neden gece?
Bodur ağaçların gölgesi
Nasıl ulaştı bu güce?

Bu cüce ağaçların gölgesi
Güneşe perde,
Ot bitmez
Gölgesinin düştüğü yerde.

İnsanlık aleminde
Cücelerin kaynağı
Kurgusal tarih öncesi
O zamandan kalma nicesi
Bunların geninde gelişmemişlik,
Bodurluk saklı,
Boyuyla doğru orantılı aklı…
İhaneti aklar,
Kullandığı dili sır gibi saklar.
Bunlar,
Silmarillion
Orta Dünya Tarihi
Kayıp Öyküler Kitabı…
Çıkarcı
Aç gözlü,
Taş yürekli
Orklar için çalışan
Ve elflere düşman
Kötü yaratıklar…

Çocuklar…
Beyaz yürekli
Burunları mor halkalı…
Cüce denizler,
Sığ ve dalgalı…
Benziyordu oksijensiz fanusa.
Bulut gözlü çocuklar,
Ulaşamadan öldüler okyanusa.

Tahta atlarına binip gidince
Güzel devler,
Cücelere kaldı mor salkımlı evler.
Kısacık kollar,
Badi badi bacaklar
Kocaman kafa…
Aklı boyundan cüce
Belli ki kıtlıkta ulaşmış bu güce.
Ağzında bir düdük
Öttürünce, başlar oyun içinde oyun
Kimine keçi der, kimine koyun
Yalanları boyundan büyük.
Siz isterseniz bu koca kafada
Akıl dolu deyin
İnanmazsanız alın size yemin
Bana göre içinde fındık kadardır beyin.

Yiğidi öldürün ama hakkını yemeyin
Bu küçücük beyni sakın küçümsemeyin
Sanmayın ki,
Bu, aklı cüce küçücük bir hödük!
Virüs
Mikrorop
Bit
Pire
Kene de
Gözle görülmeyecek kadar küçük
Fakat yaptığı yıkım,
Dünyayı nefessiz bırakacak kadar büyük