Zennehar Yılmaz - Çözümsüz Çığlık Şiiri ...

Ruhuma haykırış var ki ebedi dinmez sesi çınlar daima
özgürdür sözlerim belki ama acıtır diye suskunluğum var
birikim yaptırdım sevinç hüznü doldurur akmaz yaşlar gözümü
yürekte dinmeyen hasret sızımı sızarak çölleri denize bağışlar
Bilinmedi söylediğim söz önce beni yaktı bilinmez, em-pati kurdukça ruhum çözülmez
acıya sustuğum özlemlerim var. kan ağlıyor gözüm sözüm yarım çıkıyor dilim dönmüyor yutaklarım düğüm düğüm belki dir ondan
haykırdım haykırdım durmak bilmedi haykırış sesim hiç yükselmedi