Gökyüzü,
Ne kadar berrak
Olursa olsun!
Bana
Her yer
Karanlık bugün...
Bir dönemeci içindeyim
Hayatın.
Çözümden uzak.
Her yer bana
Karanlık bugün...
Bırakmak isti/yorum
Düşünceleri uzağa...
Nasıl da düştüm,
Ben
Bu tuzağa...
Yaşamın
Sevmediğim yüzü
İşte bu!
Çöktü yine
Karanlık üstüme.
Çöktü yine
Karabulutlar
Kalbime...
Belki arkasında
Bir neşe,bir umut
Pusu kurmuştur
Diye beklerken..
Bir yandan da yuvarlanmak
Kuytulara...
Her zaman derim ya:
Yaşam bazen bana,
Bazen de başkalarına
Gülüyor diye..
İnsana anında,
Tekme atıyor...
Şu an ruhum,
Kuşlar gibi
Hür olsa keşke...
Atsam içimdekileri,
Tek bir nefesle...
Kayıt Tarihi : 30.4.2010 00:49:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Sevil Kutlu](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/04/30/cozume-uzak.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!