Eskiden dört mevsim vardı:
İlkbahar, yaz, sonbahar, kış...
Yürekleri elem sardı;
Gözlerde yaş, acı bakış...
Duygular hep karışıyor
Birbirine, huzur yok ki...
Vurgular pek yakışıyor
İklimine, öyle çok ki...
Azda karar, çokta zarar
Vardır, derler; doğru elbet!
Varlık zarar, darlık yarar
Verir, derler; nefse hükmet!
Beni bende bırakmayan
Umutlara bel bağlamam;
Yüreğimi sızlatmayan
Anılara hiç ağlamam...
Sağlık, varlık, derken ölüm
Mukadderdir biz kullara...
Hava bozsa bile çözüm
Geliverir akıllara...
Akıl, yaşta değil başta;
Hem de yolu birdir, inan...
İster coş, gül, ister ağla;
Ortamına alış her an...
Zamanını ve gücünü
İsraf edip durma sakın;
Aslına dön ve düşünü
Hiç yitirme, sınav yakın...
Hepten yorul ve hayra yor
Her hâlini, her dem düşün
Değerini, arada sor
Yok olmasın has gülüşün...
Kayıt Tarihi : 11.9.2007 15:32:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
09.09.2007 BÜTÜN DOSTLARIMA VE OKURLARIMA HAYIRLI RAMAZAN DİLER; SAYGI, SEVGİ VE SELAMLARIMI ARZ EDERİM.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!