ürperir yalnızlığımızın güz mevsimleri
gitme(!)lerin hüznüdür gecenin tınısında demlenen
bir garip çağa savrulmuşuz işte
kırıklarımıza bayramlık elbiselerini giydiririz
ağrısı tüketir benliğimizi
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta