Üstat bak artık şu garipliğe!
Nefesimiz bile sığdırıldı daracık
bir maskeye!
Allah'in bahşettiği her şeyin
kıymetini bilmemenin cezası mı acaba
bu bizlere?
Zengin, fakir, alim zalim kim varsa!
Nefesini alıp veriyor daracık bir maskenin içinde!
Köyde, şehirde nasılda girdik tavuk
gibi pinnege!
Gelecek için daha çok ders almak zorundayız!
Anladık mı şimdi üstat?
Çok zordayız! Demem o ki bundan sonra daha iyi insan
olmak durumundayız!
Bizlere gücün sahibi şefaat eylesin bu zor durumdan,
Neyimize güveniyoruz?
Yaşarken kibir taşıyor
paçamızdan!
Ey gafil İnsanoğlu!
Kimsenin kimseden üstün olmadığını bilesin,
Ders alarak bu durumdan...!
Bil ki herkesin misafir olduğu bir
handır burası..
Yaptığımız her iyilik cennetin en
iyi duası...
Emanetken nefesimiz,
Neyine yetmiyor birkaç
dost sofrası...
20.09.2020
Kayıt Tarihi : 24.9.2020 00:40:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Covit 19'a karşı insanlığın yaşam mücadelesi
Çok tşkr ediyorum..
Beğeniye değer bulan yüreğinize efendim
Anlam katıp yorumlayan yüreğiniz var olsun her daim saygılarımla Hocam..
Gönlünüze kaleminize sağlık.
Tebrik ediyorum.
Yorumunuzla anlam katan yüreğinize,
Çok tşkr ediyorum efendim
Saygılarımla...
TÜM YORUMLAR (2)