Sır ağladım ,
Bir tek sen gördün yaşımı.
Yetim çığlıklarımı duyurmak için
Kestim atardamarımdan haykırışlarımı
Umarsızca tükenen nefesimi ,
Varlığınla beslediğim,
Bir bahar sabahı
Benzimden soluk yapraklar
Tenimden soğuk havada uçuştu
Esen rüzgar değil
Uçup giden hayallerimdi
Bir vakittir bilinmez
Penceremi çalan rüzgara ,
Açarken odamın kapısını
Gül bahçesinden haber getirmiş
Kokun doldu içime
Arar oldum sarhoş gölgeni
Yağmurlar başladı nisanım
Sel olup akar mısın bugün bana
Sulara söylesem alıp getirirler mi
Kalp sancımın ıssız yamacına
Seni huzuruma , sol yanıma
İyinin kötünün ,
güzelin çirkinin ,
gökkuşağının bile bu kadar rengi varken
Nedir bu renksizliğin
Çok mu zor
Umudu maviye,
Sana sustuğum zamanlarda
Yağmur sesimi yıkardı
Ateş dilimi yakar,
Kül olur nehire akar
Sana sustuğum zamanlarda
Süzüldüğünde gözyaşım ömründen
Ele geçilrmez kalem teslim olur benliğine
Durmaksızın kaçarken umudum her zerrenden
Ansızın adın geçer en sonsuz derinimden
Susma !
Katre-i matemim fısılda yüreğime
E-ssin rüzgar bırak ,
Oltamın en dibine
Az kaldı dayan
Ulaşırsın elbet gayene
An gelir anılar kalır
Çiçeğin tormucuğu
Rüzgarın esişi
Baharın kavgası
An gelir sen kalırsın
Bir ayrılık almış başını
Gün ,hafta ,ay olmuş
Yılı devirmiş umarsızca
Zaman geçiyor
Beraberinde nice insanlar hayatımdan
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!