Günümüz şairlerinden olan Coşkun Ertepınar, 1932'de Sivas Erkek Öğretmen Okulu'nu, 1937'de Ankara Gazi Eğitim Enstitüsü Edebiyat Bölümü'nü bitirdi. Malatya Lisesi ve Şebinkarahisar Ortaokulu'nda Türkçe öğretmeni olarak çalıştı. 1958-1966 yılları arasında Milli Eğitim Bakanlığı Ortaöğretim Şube Müdürlüğü, 1968-1970 yılları arasında Halk Eğitim Genel Müdürlüğü, 1970-1972 yılları arasında Bakanlık Müfettişliği, 1972-1974 yılları arasında Bakanlık Müşavirliği görevlerinde bulundu. 1974'te emekli olan Ertepınar, 9 Ağustos 2005 tarihinde Ankara'da ve ...
Bir gece rüyamda,
Büyük bir şehrin kalabalık bir caddesinde
Açıkça ağladım herkesin içinde...
Tanımıyordum kimseleri,
Seçemiyordum gideceğim yeri...
Öyle sıkıntılı,öyle şaşkın,öyle güvensiz
Güzellik ince ince
Yayılmış gökyüzüne,
Yeryüzüne.
Elma değil ki toplayasın,
Ceviz değil ki kırasın...
İlk göç mevsiminde kırlangıçlarla
Yolları izleyip gelirim bir gün
Turnalar, leylekler, bütün kuşlarla
Baharı gözleyip gelirim bir gün
Ayrı düştük şunun bunun yüzünden
Hiçbirşeyim yoktu
Güleryüzüm,
Tatlı dilimden başka...
Sevincim kaderime karışık
Gönlüm kedere alışık
Bir kişiydim alemde
Bu, belki son merhaba!
Irmağa toprağa,
Ağaca yaprağa.
Duyan yüreğe,
İşiten kulağa,
Kurda kuşa,
Ne para ne pul
Gün dışarıda pırıl pırıl,
Açın pencereleri ışık dolsun...
Duru mavi koyu yeşil
İşte dünya ışıl ışıl...
Nefes alır,nefes veririm,
Meltem senden esintidir bilirim.
Zaman senin bağışındır bana
Yaşayamam sensiz ölürüm.
Senin için güzel derim şu gördülerim,
Ağaç olmuşsun bir defa
Bu kırın tepesinde
Yaşayacaksın ağacım,
Yaşayacaksın,
Tek ağaç olsan da.
H. Fethi Gözler'e
Bir ceviz ağacı tanıyorum çok eskilerden
Onunla biliyorum çocukluğumu.
Daha, kuru kabuk bir kozken
Toprağa ellerimle atmıştım
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!