En çok neyi özledim biliyormusun;
Yüzündeki hüznü
Zarif yürüyüşüne nakşedişini.
Beyaz köpükten düşlerle
Kederli yorgunluklarını örtüşünü özledim.
O küçük evrenimizde
Gözlerini göğsüme yatırmanı özledim.
Budala gözyaşlarını alıp
Gezgin ruhundaki aşkı beslemeni.
Tükendim sandığın saatlerde
Ağlayış dolu sesindeki umudu özledim.
Kayıt Tarihi : 19.4.2020 15:21:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
O küçük evrenimizde, Gözlerini göğsüme yatırmanı özledim.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!