Çörek Otu Şiiri - Özge Özgen

İlk, gün doğarken sızlıyor bazı ağrılar.
Odamdaki kardelen kokusundan anlıyorum bunu.
Çoğu ayrılıklar böyle olur.
Çörek otu tatı gelir ağzına..
Üzerine vişne lekesi kalan elbisemin yakasına, kuşlar bile konar.
Önceleri
Çocukken yani,
Kelebek resimlerinden bir ev bile yapmışlığım olmuştur kendime.
İçinde perçem kokan kadınlar.
Bir daktilom bile vardı.
Ve birçok anı,
Kağıt,
Diş fırçası..
Daha neler neler..
Neyse ki yağmur sesleri kesildi.
Yorgun cümleleri topallayarak uyanıyorum.
O en derin uykumdan.
Odamda iki pembe gül yaprağı..
Sabah olmuş..