Çorak Topraklarda Ben

ÇORAK TOPRAKLARDA BEN

Sessiz çığlıklar duyuyorum derinden,
Sisli bir loşluk içinde.
Batıyorum çırpındıkça…
Boğuyor fikrimi çorak topraklar,
Kemiriyor beynimi.
Sesler duyuyorum;
Müjdeli güzel sesler.
Bir yol arıyorum
Kavuşmak,
Bir ince ışık;
Kurtulmak için.

Boğuluyorum
Şehrin karanlığında bu gün.
Bir mürşit arıyorum
Huzura varmak için.
Muhasara altındayım
Bataklığında şehrin.
Bir anafor ki çekiyor içine beni.
Direniyorum kurtulmak,
Tutunmaya çalışıyorum; ota çöpe
Dayanmak için.

Işık yok,
Ümit yok,
Yokluk girdabındayım.
Soyut bir varlık içinde,
Tutunacak dalım yok!
Kendime varmaz sesim
Âvâzeyi salsam da,
Yeter ise nefesim.
Yüreğimi dağlarım!

Şimdi,
Çorak topraklarda ben;
Feryat figan ağlarım!

28.12.2006