Sahil'sizliğin acısını çekiyor bu çorak şehir.
Ne martılar var, ne simit atanlar,
Kimsesiz burada, yere düşen susamlar.
Canın sıkılsa, baksan ufuklara,
Dağlar, bayırlar, ovalar,
Uzakta diyar diyar gezen çobanlar.
Emeğini verip, ekmeğini alamayan,
Mağrur mağrur insanlar.
Sevda denizler kadar uzakta,
Ne zaman dönsem pencereme,
Bir aşık can çekişir, acı tuzakta.
Kayıt Tarihi : 1.3.2015 10:27:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!