Çorak Şiiri - Nuri Cumhur Özkaya

Şiirlerinden şehirler geçmiş sürgün şairler
Görmemiş Karadeniz’i Varna’ya gidene kadar
Lise edebiyat kitaplarına girmek ne mümkün
Varna için, Sofya için yazılmış bir saman kitaplık şiir
Eklenememiş gizli antolojiye bile, duymamış hiç kimse
Saman bile ateşe gelmemiş, aman vermemiş, duman vermemiş, ısıtmamış
Kimse görmemiş neler bitmiş bir şeyler olmadan

Evren koskoca bir soru, bu küçük gezegen ise işaretin noktası sadece
Cevap verilmez, cevap alınır, sormadan söylenir hatta bazen, hatta çoğu zaman
Tanımıyor olabilirsin şimdi, ama tanımışsın bir zamanlar korku nedir bilmezken
Unutabilirsin dünyaya geldiğin ilk günü ama
Anne-babadan sonra dünyaya bilmem kaçıncı kez geldiğin o insanı unutamazsın
Okuduğun sayfaların ne kadar büyük olduğunu fark edersin
Ucunu kıvırdığın bir sayfa dalga gibi çarpmış olabilir duvara, hatta yıkmış duvarı
Okudukça dokunmuş olabilirsin derisinin altındaki yaralara onların
Okudukça bir şeyler dokumuş olabilirsin tahta taban odaların üzerine

Bir insanın yazgısı neye eşittir tesadüflerden başka?
Kim söyleyebilirdi o adama henüz çocukken Akdeniz’in kıyısında
Karadeniz’i Varna’da göreceğini
‘Büyüyünce sürgün olacaksın çocuk
Karadeniz’i Varna’da göreceksin’
Şimdi kitap okumak için Paris’e
Film izlemek için New York’a
Uyumak için Zürih’e gidiyorlar adam
Karadeniz sürgün coğrafyadan.