Çöpü çöple çıkarmaya çalıştım
Çöp kaçırdım zerre gören gözüme
Kör olsam da körlüğe de alıştım
Yağmur sandım tükürülen yüzüme
Görmesem de görür gibi bakarak
Nutuk attım kürsülere çıkarak
İnkar ettim hak vicdanı yıkarak
Yalan kattım üçte iki sözüme
Nezaket en muhalifle kapıştım
Akım dedim akım gitti apıştım
Sıkışınca din imana yapıştım
Hemen hince bir ad buldum bezime
Vekil oldum halt yemeye başladım
Cep dolunca din imanı boşladım
Fukarayı bir kazanda haşladım
Aldırmadım sövseler de tözüme
Oldu bitti ben kendime sorundum
Dokunmazlık zırhı ile korundum
Emekli dul hakkı ile barındım
Bu utancı yakıştırdım özüme
Atatürk ’e bilediğim dişlerim
Ecdadını dinler dinler fişlerim
Her fişimi altın harfle işlerim
Derin devlet tele kulak gizime
İlhamiyim hep zorladım bendimi
Açık açık ihbar ettim kendimi
Rahat durmam kuyruk acım dindimi
Çözüm ile giderim hep çözüme
Kayıt Tarihi : 16.10.2008 21:30:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!