Çöpleri Karıştıran Şiiri - Bahattin Tonbul

Akşam üzeri hava karanlık,bakkala gitmiştim
Eve dönerken yolda,çöpleri karıştıran birini gördüm
Alelacele çöp poşetlerini dışında yokluyordu
Adeta bir doktorun,insanın karnına,elini bastırarak yokladığı gibi
Torbaların için de,aradığını hissediyor olsa gerek,hiçbirinin ağzını açmadı
Belki de aradığı yoktu
Beni görünce bıraktı.Torba çevrili demirden korkuluklu arabasına yöneldi.
On altı,on yedi yaşların da genç bir çocuktu
Ürkek,tedirgin,belki de ilk çıkışıydı ve zayıftı

Başkent sokakların da,böyle çocuk çoktu
İçim burkuldu,kahroldum gücüm yetmiyordu
Bu düzen, düzen değil eksikliklerle doluydu
Bu yüzden bir sayfa açtım,haykırmak duyurmak için
Bu da bir aşk,değil mi gönüllere vuracağım perçin
Somunlu vida kadar sağlam olması için
Önce delik açmalı ki,vida içinden geçsin
Delik açarken; Yasa koyanlar
Somunlu vida ise
Biz şairler,yazarlar ve insanların gönlü rahat etsin
27.8.2007
Bahattin Tonbul