Çöp Şiiri - Cem Erdemir

Bütün herkes sana bakıyor gibi
İğneler dört yandan
Harala gürele
Paran var ve güzel kokuyorsun
Hangi kan emiciyi görsen
Milyon çentik atabilirsin
Uykusuz
Kapıyı açtık köpek havladı
Yoksa daha erken olacaktı
Aranıyorduk
Komplo değil
Görüşeceğiz benlik bir durum yok
Yann tiersen
Akşam çöküyor sarılmalara
Ve diyor ki sevmiyorsun
Bu kadar küfür üzerine
Tersini söylesen şaşırırdım
Galiba en kötü aşk
Barın önünde, merdiveninde, pervazında barın
Tekrar tekrar ve gitmeyeyim diye
Ya da geleyim diye
Ya da geri diye ağlayan
Ve sonra tam yanımızda derbeder olan
Oysa biz dalga geçerken hızla
Bizi gizliden dinleyen
Değişen
Durduk yere kaldırıma oturup ağlayan
Kedileri kolilerde taşıyan
O bardağı nasıl kırdım ?
Tek düşündüğün burda olmamak
Gürcü şarabı, plastik şişe...
Duygusal patlamalar
Midem stresten bulanık
Ev darmadağın
O zaman
Uyandıramadık
Aşağılık bir can dostu
Gaspçılarla dost
Yerine göre
Görüşeceğiz...
Söylemeye dilim varmıyor
Tünel çocuğu
Kalbim erken deşildi
Ağlayamıyorum
Yeteneksizlik hüzün sergilemeye
Güzel dans, kafiye
Hatırlıyorum
Kaybettim
Hatırlamıyorum
Umrumda da değil
Yine olsa aynılarını yapardım...
Ayıp olmayacaksa
Ben de fevkalade memnunum dünyaya geldiğime
Haydi kardeşim olmayan şansını bir de sen dene
Bulandık
Şimdi günah çıkarma vakti