Çölüme Yağmur Şiiri - Bahadır Arif Mete

Ne arıyorsun dediler?
Divane misin
Çölün ortasında!
Yoksa viranı mi?
Kuş uçmaz kervanda geçmez,
Sonrasında…
Anlamaz hem kimse seni.
O nu arıyorum dedim!
Onu hep.
Sıcak kumlara basıp ayaklarımla!
Güneş alsa da gözlerimi,
Onun kokusu var iliklerimde.
Dermansız olsa da dizlerim…
İçimde bir yangın alevi var ki,
Çölden daha kızgın!
Daha susuz…
Ne okyanuslar giderir,
Ne yağmurlar.
Yığılıp…
Kalakalsam ortasında çölün!
Ağıt yaksam bağıra çağıra.
Sonra…
Birden sen gelsen!!!
Çiçeklense kumlar,
Serinletse ayaklarımı!
Yeşillense koca çöl…
Güneş maviye çalsa,
Yeller esse başımda!
Dua rahmet olup avuçlarıma aksa.
Ilık ılık…
Gözlerimin içi gülse,
Sesin gelse sesime!
Usul usul…
Ellerin gezse tek,
Sen olsan hep,
Mahkum et beni sevdana…
Ne çöl kalsa ne uzak diyar!
İşte sen çölüme gelen,
Hep sen ol Yar…
Sen O Yar..!