Zulmet karanlığı, güneş doğarken,
Yıllar ağlıyordu ya Resulallah.
Kıvranan sahrada Habeş boğarken,
Diller ağlıyordu ya Resulallah.
Ruhsuz eşyaların değer gördüğü,
Helvadan putların devran sürdüğü,
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta