Çöle bir fidan diktim, kurak topraklara inat,
Güneşin kavurduğu umutlarıma merhametle kanat gerdi.
Dallarına rüzgâr değil, yalnızlık sarıldı,
Ve ben her gün başında dualarla durdum.
Susuz geçen yılların bağrında büyüdü,
Her yaprağında hasretin izleri göründü.
Yıllar bir gözyaşı olup da kaymış
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
Devamını Oku
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;