Çölde Gece Şiiri - Özgür Hatem

Ay çocukların
gözlerinde
büyüyor;
Korku,
yarım uykularda...

Yolda kervan

Göç

Göçük

Gömük

Çölde postal izi
“made in” yeni dünya

Kandan kınalanmış taşların yazgısı
Orada yıkılan
Hep birlikte altında kaldığımız devran.

(Size kurşun değmedi mi?
Ya şarapnel
alevden rüzgar yalamadı mı yüzünüzü?)

Çölde gece
İstasyondaydım.
Vagonların birinde yüreğim,
diğerinde ağrım kaldı.
Gök gürültüsünde ahım...

Ay çöldeydi
utandı
Cansız çocukların
Kapalı gözlerine saklandı.

Sesimi koparamadım kendimden.
İmgelerim eksik gedik
Çölün gecesine ay doğmuş
Küsmüş başka dağlara.

Çöldeydim.
Ay gecenin yüreğinde
(Elimi kuma kaptırdım
Ağrımı rüzgara)
Düşüme uçan kuşların,
Irağımdan taşıdığı fırtına.

(Mersin 06.04.2003)