Çölde Esen Yel Olsam Şiiri - Şevki Çiftçi

Seher vakti çölde esen yel olsam
Esip gelsem sana Yâ Resûlallah.
Nice sarp yokuşları, yamaçları
Geçip gelsem sana Yâ Resûlallah.

Kutsal tohumları çöle ekerken,
Kararmış putları yere sererken,
Ey insanlar felaha gelin derken,
Koşup gelsem sana Yâ Resûlallah.

Yıllardır dönüyor dünya yorulmaz
İmansız hayat bulanık durulmaz
Kevser şerbeti tatlıdır doyulmaz
İçip gelsem sana Yâ Resûlallah.

Dilde salâvat gönülde hasreti
Başka yerde yok iman cesareti
Maşuk-u Masivadan esareti,
Yıkıp gelsem sana Yâ Resûlallah.

Hüzünlendim yine hüznümü dağıt
Sensizliğe yaksın garipler ağıt
Denizler mürekkep ovalar kağıt
Yazıp gelsem sana Yâ Resûlallah.

Kâbe'nin duvarları hep taştandır
Münkirlerin bu hali telaş tandır.
Merhametli gözler sanki yaştandır.
Giryan gelsem sana Yâ Resûlallah.

Vurunca yüzüme gece ayazı,
Seherlerde etsem çokça niyazı,
Miraçtan hediye gelen namazı
Kılıp gelsem sana Ya Resulallah.

Çilekeş bülbüller güller misali,
Çağlayan nehirler, sular misali,
Aşkınla tutuşan gönül misali
Yanıp gelsem sana ya Resulallah

Şevki Allah'a kul sana ümmettir
Bundan gerisi derin bir gaflettir
Sana giden yollar neşedir şevktir
Şevkle gelsem sana Ya Resulallah