Çöl ve Masal
korkma çocuk,gözlerim yok benim.
kaburgana acı ve aşkı üflüyorum,
çölü çağır,
bir masal oku.
eski bir zamanı kopar dudaklarından,
suskun gölgeler kalsın,
gece, masal ve ölümün korku çığlığıdır,
ağzında lekedir.
sesidir.
rüzgarında yankılanacak,
ses ölüdür.
zaferlerin,madalyaların,en ağır katran gecelerin,
işte buradayız.
ikimiz,
anlat bana,
seni doğuran ve öldürenin
adıyla, nefesinden çöl ve masalı
üflüyorum..
korkma....
Kayıt Tarihi : 30.5.2017 21:54:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![İrem Başar 2](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/05/30/col-ve-masal.jpg)
Gece soğuk ve kimsesiz
Ölüm uzak ve korkusuzdur nefesler
Saygıyla kalınız...esenlikler
sevdim yaşadım
dünyaya alışmadım
kuru güller gibi
yersiz ve inceydim biraz."
#turgutuyar
TÜM YORUMLAR (7)