Çöl suyu sarar gibi kollarım seni

Kesif rüzgârlar dan bu gözlerim
Anlarsın yaşardı
Koy verdi mi anlamazlık dizginini
Ağız burun dalardı
Yüreğim yaşarırdı
Hıçkırır dı bilirsin
Bilirsin tutunacağım dedi mi tutmanın
Gururla vakti geçirmenin zaman diye bir değeri olmazdı
Kızgın güneşlerden
Yangın ateşlerden
Bilirsin sarardı
Yine de sarardı
Çöl suyu sarar gibi kollarım seni
Mevsimler yaratırdın
Yar atılmazdın
Böyle böyle işte
Biz bizi
Gururundan öte can kadar seveni anlardık
Öyleyken böyle der gibi
Herkes yanlız kaldı