Biri gelir bir haziran güneşi bırakır pencerene,
Köpürür gönül mekânın,
Ölümü öldürürsün...
Bütün kuşlar derdest olur,
Düşlerini şahinler pençeler...
Umutların sardunya kızılı,
Gözlerin göl olur, durgun ve derin...
Gittiğin çöl şiir,
Biraz rüzgâr, biraz zikir,
Avuçlarında binbir fikir...
Sen sahranın Mecnun'u olursun, nefesin sana küser...
Dudağında küf tutmuş, sararmış, eprimiş, kokuşmuş sözcükler,
Sırtlanlar saldırır zulmü öldürmüş bakışlarına...
Yola bedirli gece düşer,
Çiçek çiçek renk döker kışlar...
....ve içindeki özlem büyümüşse, acıtır, acıdır, sancıdır,
Böyle durumlarda amansız duygular derin şiirler yazdırır...
Kayıt Tarihi : 11.6.2024 17:54:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Özdemir Aydın 2](https://www.antoloji.com/i/siir/2024/06/11/col-siir.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!