Çöl Bana Kaldı Şiiri - Hüseyin Sığırtmaç

Leyla diye çıktım dağlar başına.
Mecnun’u kavuran çöl bana kaldı.
Düştüm hasretliğin yağmur yaşına.
Ayrılığa giden yol bana kaldı.

Hasret yürek yakar yar adı yazıp,
Geçmiyor duygusu hayali azap.
Ömür ağacına dertleri dizip,
Yaprağı kuruyan dal bana kaldı.

Yürekte duygular aşk ile döner.
Yol vermez engeller umutlar söner.
Hasrete isyankar yıl olur günler.
Kerem'e şan veren kül bana kaldı.

Eşdeğer bilirim yaşamı yarla.
Mutluluğa ermem başka bir varla.
Sığırtmaç, kovulmaz şiddetle zorla,
Gam efkar denilen hal bana kaldı.

Bursa 19/09/2005