Çöküş ve Dönüş Şiiri - Tekin Bekar

Vesayetin ipleri, ithal edildi batıdan,
Sıktıkça sıktı milleti, kangren eti ,
İslamın sancaktarı nesli, her açıdan,
Bir asır, ''İmansız'' etmeye yetti..!

Bir ''Deli Dumrul'' bekledi millet,
Boynunda urganla, başında fessiz,
Nice can aldı, vesayet denen illet,
Bin yıllık tarihe gömüldü, sessiz..!

Sindirildi ''Kabeden'' gelen İslam,
Boşalttılar içini, posası kaldı elde,
Batıya özendirildi, ülkede yaşam,
''Hürriyet'' kaldı, sadece dilde..!

Minareler beş vakit, ağladı hilale,
Ecdadına sövdürüldü, toy nesiller,
Yıkıldı ''tek taşla',' kale gibi irade,
Sonuç; fikriyatsız, heykele esirler..!

Üşüştü çakallar, prangalı kurtlara,
İçten dıştan, ''darbe'' üstüne ''darbe''
Peşkeş çekildi vatan, imansız ruhlara,
Koca millet, ölmeden konuldu kabre..!

Fatih baktı şarktan, mirasçı torununa,
İç çekti Yavuz, hüngür hüngür ağladı,
Abdülhamit yediremedi, neslinin onuruna,
Yarasından ''cihana'' kan damladı..!

''Köz''; atmaya başladı üzerinden külleri,
Çağlayanlar barikatları, zorluyor,
Çok şükür ki millet, buldu başına lideri,
Şahlanmak için, en uygun zamanı kolluyor..!