Çöktü acının toprağı
Etleri dökülürken biten umutların,
Şimdi hangi odanın
Hangi yanan ışığı
Geri getirebilir bitmiş olanı,
Düşünmek dünün bir daha yaşanmayacağını
Ve gelmeyeceğinin bir daha yarının
Hatta düşünememek
Hatta görememek
Hatta....................................!
Kandırmayın beni
Aldanmak yok artık hiçbir gülümsemeye
Düşünmek yok fikrimde yeşeren bahçeleri
Yok artık o yatak
O güneş ışığının bile uğramadığı karanlık oda yok
Hiçbir ayna göstermez üzgün yüzümü
Söndürün artık ışıkları
Oyun bitti...
Kayıt Tarihi : 22.11.2003 12:40:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Melih Coşkun](https://www.antoloji.com/i/siir/2003/11/22/coktu-acinin-topragi.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!