Ay giderken Güneş doğdu
Ay; “Akşama beklerim” dedi…
Güneş; “Sabaha görüşürüz” dedi…
Sonra hatırladılar ki; gidecek yer kalmamıştı...
Ay; “Ne yapalım aydınlatmam artık geceyi” dedi
Güneş; “Ne yapalım vermem artık ışığı gündüze” dedi
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta