Çokmu Zor Şiiri - Erkan Yılmaz

bir bardak çay..
bir kül taplası..ve içinekii..
bir sönmüş..söndürülmüş..cigaraa..

belliki içilmiş çay..demli çay..
belliki yakılmış ciğaraa..
içe çekilmiş..
fitinin yanışından belli..
masamdaki can ciğer gibi olmuşlar bunlar..
biri çay diyeri küllükteki ciğaram..

iki birden ya varlar yada yoklar gibi..
biri doluyken..diyeri mutlaka yanıyordur..
birinin son yudumluğu kalmiş ise..
diyerinin son firti kalmiştir kesin..

bunların güzel güzel anlaşa bildiği..
bu küçücük masamdaa..
bunların ayni zamanda öttüğü bu küçüçük masamda..
ve ayni zamanda bittiği bu masamda..

oysa..
biz bu koskoca..dünyada..
evet dünyadaa..
bir suyu..bir petrolü..bir bebeği..bir gülü..
paylaşamayıp..yok ediyoruz..
birbirimizi..

oysa sevgilim..
bu cansiz varlıklar bile..
yaşiyabiliyorsa..
içtirerek kendilerini..
sevdirerek..tiryaki ederek..sevdirebiliyorlar..

kendilerinden söz ettiriyolarda..
cansiz oldukları halde..yaşarmiş gibi..
özğürce yaşatilabiliyorlarsaa..
biz yaşadiğimiz hade..
ayrıyız..ölüyüz..sanki..

biz niye böyle değiliz..
çok mu zor..sevmek..
çokmu zor mutluluğu..özğürlüğü yaşamak..
sevmeyi..sevilmeleri..sevebilmelerin..değerini bilmek..
yaşamaları..yaşatmaları..yaşatabilmeleri..onurlu ve gururlu..
bir şekilde..
çokmu zor sankii..
çayımim siğarasi..kadar bile olamayız....
çokmu zor..

10.09.2008