Çoklu Kişilik Şiiri - Tarkan Demir

Gökyüzünü çiziyorum gözümün gördüğünce
Parmaklarım nasıl da ürkek
Ürperiyorum her aklıma geldiğinde
Arasıra düşüncelerimden bile uzaklaşıyorum
Bitmek bilmeyen çehrende

Aşk ıstırap veriyor gece bana hükmedince
Aynalara baka kalıyor gözlerim
Sanki ardında biri varmışçasına hoyrat
Dört beş kişiymişiz sanki aynı odada
Ben iki kişiymişim mesela
Birkaçımız ağlıyormuş
Diğer kaçımız yatağına uzanmış
Bazımız günün yorgunluğunda
Bazımız çoktan uykuya dalmış

Ben
Hangisi
Hangisi benim yahu
Artık gün ağarsın istiyorum
Uygunsuz meşgalelerimiz gelsin aklımıza
Kendimizi unutalım bu adanmışlıklara
Saat çok geç oldu biliyorum
Seni çok özlüyorum

Sen
Hangisi
Hangisi sensin yahu
Artık gün ağarsın istiyorum
Yada uyumak istiyorum