Ömür kervan oldu menzil yakındır,
Bu cennet mekândan ıramak çok zor.
Doğru yürü yanlışlardan uzak dur,
Hayat ırmağından vazgeçmek çok zor.
Aslı hayal bir cenneti neylerim,
An be an aldığım bu lezzet yeter.
Huri burda, gılman burda, mey burda,
Yarin yanağından bir buse yeter.
Boş hayali bırak, sen gerçeği gör,
Bu can haktan ödül,sen hayıra yor.
Rahmeti yolunu bir mürşide sor,
Sür devri devranı,bu sana yeter.
Kayıt Tarihi : 13.12.2011 23:12:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hatay'ın Harbiye beldesindeki asırlık defne ağaçlarının koyu gölgelerinin altından dökülen şelalenin suları üzerindeki masayı çevreleyen sandalyelerden birinde oturmaktayım.Çıplak ayaklarımın suyla temasından kaynaklanan serinliğin, kavurucu eylül sıcağından bunalan beynime doğru bir elektrik akımı gibi yükselmesini büyük bir hazla hissederken yaşamın dayanılmaz güzelliğini bir kez daha keşfediyorum.Günler nasıl geçti anlayamadan yaş kemale ermiş,altmışlı yılları geride bırakmışım.Her canlının tatmakla yükümlü olduğu sondan asla kaçış olmadığını biliyorum.Çevremde insanlarla birlikte tüm canlılar cıvıl cıvıl.Sonu benden başka anımsayan yok gibi.Ağzımdan bu dizeler dökülüyor.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!