Çok Zor Şiiri - Ali Gençay

Kaç benden, kaç
Daha çok unut(tur) mak adına
Ama unutma ki;
Unutulmuyor

Gemiler geçiyor önümden
Gemiler binlerce tonluk demirden
Kuduruyor kabarıyor deniz
Köpük kusuyor
Zaman sonra iz kalmıyor

Islığımla uyanık tutuyorum yalnızlığımı
Çimdiklediğim yerlerim mor.
Geceler devriliyor üstümden
Geceleri ki deli eden zifirden
Bu sensizlik beni deli ediyor

Üşüdüğümde nefesim ısıtıyor ellerimi
Yastığımla başım arasında kalıyor fotoğrafın
Unutmadım gözlerinin rengini
Lakin kırışan resminde
Gözlerine saatlerce baksam da
Kendimi görmek artık çok zor