Belki sen geleceksin,
Özür dileyeceksin.
Dil hoş geldin diyecek,
Yürek affetmeyecek.
Dilim tatlıdır benim,
Kalbimi göreceksin,
Taş kesilen kalbimi,
Çok zor güldüreceksin.
Kalbime sen öğrettin,
Kaya gibi olmayı.
Merhameti unutup,
Her gelene vurmayı.
Zalimlik senden kaldı,
Sen öğrettin zorbayı,
Affetmeyen kalbimi,
Çok zor güldüreceksin.
Seni seviyor diye,
Başkasını sevmedi.
Beslediği hisleri,
Hep geriye gönderdi.
Sayende bu dünyada,
Bir gün yüzü görmedi,
Böyle seven kalbimi,
Çok zor güldüreceksin.
Çok zor günler yaşadı,
Yıllar boyu ağladı.
Yediği o tokatı,
Sen nerden bileceksin.
Her yanı parçalandı,
Artık canı kalmadı.
Yaşamayan kalbimi,
Çok zor güldüreceksin.
Kayıt Tarihi : 2.7.2006 17:40:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Orhan Özçelik](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/07/02/cok-zor-23.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!