Çok Yüzlü Bir Şehir Şiiri - İhsan Kurt

Bir yüzü Bizans bir yüzü sarnıç
Bir yüzü şeytan bir yüzü melek
Bir adımda hilal bir adımda haç
Bizans artığı bu şehir
Entrikaları hala sahnelenir
Umurunda mı duyarlı duyarsız
Tutup kaldırdığıdır güç
Riyaya heveslenir arsız arsız

Yaşadıklarını unutamaz Haliç
Kalyonlar, çektiriler nazarındadır hala
Fetih mahzun, fatih mahzun
Bir başka libasa bürünmüş İstanbul.
Yedi tepe değil yetmiş tepedir aslında
Sadece sikkelerini mi?
Oyunlarını da içinde taşır
Hainlerini de…

El eder nazenin ve cilveli kucağı
Kalıbına sokmaya çalışır gelenleri
Nemiyle de demiyle de eritir
Değerlerle ters orantılı gökdelenleri
Minarelerine yukarıdan bakar
Şaşmayın, şaşırmayın
Akşam melekle gerdeğe girersiniz
Sabah şeytan çıkar

Bu şehir güzel, bu şehir özel
Geceleri süsler gerdanlarını
İki yakasında işlenen günahları
Ortasından geçen deniz temizleyemez
Yine de bir gizdir çözülemeyen
Bağlananlar nedenini bilemez

Çarşıları gerçekmiş gibi
Rezidansları bulutları deler
Hayatları sanal alemde
Hayhuyunda bir koşuşturmanın
Kopup gelmişler dört bir yandan
Taşı toprağı altın demişler
Toprağına basmışlar amma
Altına erişememişler

Tutkular bazen boğazdır
Bazen galata köprüsünde balık ekmek
İstiklalde bahar rüzgârlarını devşirmek
Eyüp’te lahuti duygular
Beyoğlu’nda cümbüştür sazdır
Bu şehrin kirli yüzünü de gösterseniz
Ne kadar da övgüler dizseniz
Azdır
Çok azdır…