Yıllar asır gibi geçip gitti hayatımdan
Yaşamamın yükü omuzum da büküldüm;
Büküldüm yükümün heybetli ağırlığında
Taşıyamıyor artık bedenim yorgunum.
Çok yorgunum..
Seni ele sevirem ki...
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Devamını Oku
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
ben yorgun dizeler yorgun ,, emeğine yüreğine sağlık
karamsarlığın ve iç sesinin dizelere yansıması...beğenerek okudum.
tebrikler.
Yüreğinize sağlık kaleminizi kutlarım akıcı güzel şiiriniz için sizi canı gönülden kutlarım Sevgilerimle...
Büyük bir haz alarak okuduğum bu güzel şiir için kutlarım,tam puan ile antolojimde.
Oysa böylesine ağır gelen ve taşımakta zorlanılan dünya ya da yaşam bir gülümseme bahanesi yaratmakla bile birden nasıl hafifler, kuş tüyü gibi. İşte mesele o bahaneyi bulabilmekte...
Şiiriniz güzel sayın Canan Onuş kutluyorum ama o kadar karanlık renkli bir kalemle yazmışsınız ki...
Bu şiir ile ilgili 5 tane yorum bulunmakta