Çok Yaşa! Şiiri - Rüstem Çıtak

Çok Yaşa!

Çok yaşa,
Baş başa canım baş başa
Evet, yaşadım ve yaşıyorum!
Kuzu postuna bürüdüğüm eşkıyalığımı,
Pazarlayarak şehrin varoşlarında
Altın vuruşlarda var ederek kişiliğimi
Devşirdiğim Meryem bakışlı kızların,
Al yanaklarındaki diş izleriyle
Şan ve şöhret kusarak tüm kuytulara.

Çok yaşa,
Baş başa canım baş başa
Evet, yaşadım ve yaşıyorum!
Benden olmayan ne varsa boğarak
Umudun tutunduğu tüm kıyılardan,
Kovarak hatta bir şafakta
Öldürmenin şekli ya da biçimi
Çok önemli değil ki
İple, yayla olmadı ellerimle
Sessiz ve nefessiz bırakarak,
Göğsümde, omuzumda ya da avuçlarımda.

Çok yaşa,
Baş başa canım baş başa
Evet, yaşadım ve yaşıyorum!
Utangaçlık duvarlarını,
İki balyoz darbesiyle yıkarak bir, bir
Ar tüllerini delerek mesela
Sipsivri bakışlarla
Ya da kızgın gözyaşları dökerek,
Boyun eğmiş başaklara.

Çok yaşa,
Baş başa canım baş başa
Evet, yaşadım ve yaşıyorum!
Yok, pahasına topladığım gencecik hevesleri,
Satarak bezirgân tezgâhlarında;
Ezerek ederlerini azı dişlerimle
Çatır çutur ve hoyratça
Ve katık ederek bu hoyrat sevincimi,
Riyakâr tebessümlere.

Çok yaşa,
Baş başa canım baş başa.
Evet, yaşadım ve yaşıyorum!
Bu kızıl tan aralığında bozarak,
Tüm bakirelerin bekâretini
Çalarak yetimlerin, öksüzlerin,
Annelerini ve kardeşlerini
Ve hiç irkilmeden takas ederek onları
Kokuşmuş ideolojilerin,
Süslü püslü jartiyerleriyle.

Çok yaşa,
Baş başa canım baş başa
Evet, yaşadım ve yaşıyorum!
Gebe bıraktığım fahişelere,
Zalimler doğurtarak gün be gün
Her gün bir zulüm kalesi kurarak,
Alçaklığın yücelerine
Patlatırım, merak etme sen hiç merak etme!
Şafaktan önce bütün sandıkları
Umurumda mı sanıyorsun?
Değil, ne ötenin ne de berinin yasaları.

Rüstem Çıtak
9 Ocak 2020 İstanbul