Çok Uzak Şiiri - Volkan Yoruç

Bir ilkbahar öğleninde tanıdım seni
Öylesine bir tanışmaydı
Başta
Sonra
Birşeyler çarptı bilmeden bana
Çarptıkça mıknatıs gibi çekildim sana
Olmayacak hayâller girdi gönlüme
Safça
Konuşmak bir zevk
Duymak ayrı bir zevk oldu bana
Sonra
Suskunluklar girdi aramıza
Sustukça büyüdü birşeyler halâ
Büyüdü
Bir çocuk gibi,çiçek gibi
Ağırca
Sanki tonlarca
Görmek bile değerdi
Altın gibi
Neydi adı?
Yoksa sevgimi?
Aşktan da değerli
Mücevher gibi
Adın bile bir başka oldu
Yeşil ormanlar üzerinde ki dağlar gibi
İzledim,izledim,izledim
Ve kimselerin bilmemesi için
Gizledim,gizledim,gizledim
Bir güzel hayâl oldun
Kurdum ağırca
Bıkmadan,usanmadan
Ve üzüldüm
Uzak,aslında çoook uzaklarda olduğundan