Yine sona kaldım aşklardan
Adım adım aştım da geldim
Önüme çıkan taşlardan
Beni buna mecbur kılan zaaflarımdan
Bir yudum aldım acısı bana güzel,tatlardan
Zemheri bir vakit oturduğum son kaldırımdan
Çerçevesi bana ait resmin hatırasından
Kendime baktığım kırık aynamdan
Hesap sordum gençliğimin en güzel yıllarından
Derin bir tutkunun şehvetli kollarından
Uyandım da ayılamadım kabuslardan
Hançerini çekmiş sıkmış bir eliyle boğazımdan
Aşk denen şey ne illetmiş anladım da
Çok sonradan
Kayıt Tarihi : 28.7.2024 01:41:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Zaaflarından faydalanır aşk.Kapında aralık kaldı mı giriverir gönlüne.Bazı şeylerin acısı güzeldir hani o ayrılığı bile sevdiğimiz vakitlerden bir acıdır bu.Kimi suçlarsan suçla,ne ceza veriyorsan ver geçmeyecektir geçerse adı “Aşk” olmayacaktır.İnsan kendine bu uğurda zarar verecektir baktığı her köşede bir hatıra kalmıştır ona ee haliyle bunun bir sorumlusu olmalıdır bu şehvetin bir kurbanı olması gerekir elbet olacaktır da çünkü “Aşk öldürür”
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!