Çok Severdim Onu Be! Şiiri - Nur Yılmaz

Bir sokak aşağımızda otururdu.
Adı Uğur'du.
O gelip tanışmıştı benimle.
Ben onu ezelden beri severdim de,
O yeni fark etmişti beni.
Okul çıkışlarında beraber yürürdük.
Çıkış saatlerimiz aynı değildi ya,
Denk getirmek için mahsus oyalanırdım.
Ben otobüsten inerdim,
İki adım atmadan o gelirdi.
Pek konuşmazdım ben.
Esasında milletin 'sus! ' deyip susturamadıklarındandım da;
Onu görünce,
Dut yemiş bülbül hesabı! .
Oda acayip felsefe yapardı..
Dinlerdim ama anlamazdım.
Hem onu izlemek yeterdi bana,
Anlayıpta ne yapacaktım? ! !

Bizim mahalleye gelmeden ayrılırdık,
Bazı zamanlar yolu değiştirip,
Bizim yokuşun başına kadar gelirdi.
Yolu niye uzattığını söylemezdi ama
Laf olmasın diye,
Kahvehanenin önünden geçirmek istemezdi beni,
Bilirdim.
Bir başkaydı Uğur be,
Çok severdim onu..

Okul çıkışlarında bir kilometre var yok arası yol arkadaşlığımız,
Paylaştığımız tek şey oldu;
Bir aylık sevdamızda.
Sevmek yetmemiş,
Yağmurlu birgünde ayrılmıştık.
Hala bir umut vardı belki ama
Biz kolaya kaçmıştık.
Giderken bir şiir okumuştu
'git, ama sessizce! ..'
Gittim, sessizce...

Ayrıldıktan sonra daha sık görüşür olmuştuk.
O zamanlar birbirimize ayıramadığımız vakitleri,
Şimdilerde kullanır olmuştuk.
Aslında öylesi daha iyi olduydu.
İyi bir sevgili olamasada,
İyi bir dosttu.
Çok severdim onu, adı gibi Uğur'luydu..

Doğum günümde papatyalar almış bana.
Papatyaların aklımı başımdan aldığını bilirmiş meğer! .
Ama bana verememiş,
Ayrılmışız o sıra.
Sonradan söylediydi.
Bense onunkini hatırlamamıştım bile.
Derken yaşındılar bizim alt sokaktan,
Okmeydanı mı, Mecidiyeköy mü
Hatırlamıyorum şimdi..

Bir kez gördüm ondan sonra,
Sene sonuydu.
Arkadaşlarına veda etmeye gelmişti.
Durakta beni görünce inmiş,
Konuşmuştuktu son kez.
En içten konuşmasıydı.
Gidişine üzüldüğüm tek insandı.
Çok severdim onu, harbi delikanlıydı..

Onu çok sevdiğimin farkındaydı.
Belki o da severdi ama
Bir kez olsun 'tekrar deneyelim mi? ' demedi.
Kabul etmeyeceğimi bilirdi.
Şimdi düşünüyorum da,
Keşke söyleseydi...

Bugün Ocak Yirmiyediymiş.
Hani tarihimiz, günümüz şaşmış ya,
Duyduk öyle..
Onun doğum günü!
Hemen o düştü aklıma.
Onu hergün görürken hatırlamamıştım ya.
Allah'ın işi işte! !
o zamanlar yapamadığımız birşey yapalım dedik.
Laf aramızda;
Bu işleride pek beceremeyiz.
Bir kağıdımız var elimizde. bir kalemimiz
Bir de yoğun bakımdaki yüreğimiz..
Yaptık birşeyler işte,
Maksat gönlü olsun.
Doğum günü kutlu olsun!
'Çok severdim onu be! '
Deyişimi duyar olsun...

(eski bir aşkın anısına
27.01.2002)