Çok sevdim hemde çok Şiiri - Levent Karakaş

Çok Sevdim hemde çok

Seni öyle çok sevdimki,
Tüm gidişler ayrılık diye düşünmeye başladım.
Bir geminin limandan ayrılmasına bile ağlar oldum
Martının kanat çırpıp gidişiyle hüzünlendim.
Sensiz akşamların gelişi gündüzlerin vedası üzdü beni
Bir baktım sayende yaşadığıma bile efkarlanıyorum
Sensiz yaşadığıma artık gerisini sen düşün
Sebepsiz hüzünlerdir benim kirpiklerim
İster istemez düşer birkaç damla yaş
Sonrada hiçbir şey olamamış gibi
Nasıl bir günaydınına canımla mutlu oluyorsam
Sensizliğinde bir yağmur damlası bazen kahrediyor beni
Birgün sessizce ölüm geldiğinde,
Çaresiz boyun bükeceğim sensizlikte sesizliğine,
Seni nasıl bırakacağımı düşüneceğim son nefeste.
Belkide sen bile inanamayacaksın öldüğüme
sözümüz vardı nereye beni bırakıp diyeceksin.
Seni çok sevdiğimi bilecek hüzünleneceksin.
Ben elbette her veda gibi hüzünle uğurlanacağım
Kimileri çok üzülecek kimilerinde az fazla
Çok az yaşadı diyecekler arkamdan az yaşadı
Fakat sevmişti hemde çok,
Ama çok sevmişti...
Sende diyecekmisin? ? ?
SEVMİŞTİ HEMDE ÇOK? ? ? ?
30. 06. 2012