Haksızlık yapmadan yaşamak çok önemlidir kaybettiğim.
Sen bana haksızlık ettin.
Hergün yanıp yanıp kavruluyorum.
Mabedim yangın yeri.
Kurtarmak istiyorum herşey yanıp kül olmadan.
İtfaiyeciler grevde şimdi.
Mevsim kuraklık içimde.
Bu mevsimde yağmur yağmaz tepelerime.
Derinlerime...
Barajlarımda birikeni akıttım toprağa,halıya,avuçlarıma,üstüme başıma.
Duvarlarımı yıktım,direncimi kırdım ve kazıdım küfü derimden..
Küçücük bir bebeğin saflığıyla baktım sana her seferinde..
Bir parfümcü düşünki senin kokunu ben kadar hissedebilsin.
Kuklaydım ben bacakları olmayan,sende gepetto..
Elementtim doğaya
Bacaklarımda çıktı sonra saçlarımda ve kalbim oldu..
Şimdi homosaphiensim sense hala gepetto.
Anladımki değişen hep bendim.
'Seni Çok Seviyorum' dedim Hoşçakal dedin.
Hiçbir hoşçakal bu seferki kadar saplanmadı bedenime,bu denli acıtmadı eklemlerimi.
Almadın giderken verdiğin canı.Kızıyorum sana.!
Biliyorum element olmam için çok geç.
Hoşgeldin diyecek kadar yüzsüz,arsız ve kişiliksiz değilim.
Artık GEL desen gelemem
Hoşçakal dedin GİT.
Kayıt Tarihi : 17.10.2009 15:06:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Sercan Ulu](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/10/17/cok-sevdik-be-ask-i.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!