istif istif insan seli
kan kazıyor taş duvar/da tırnaklar
güvercinin gözlerinden süzülürken nisan/ın o yağmuru
anaların boğazın/da düğüm düğüm zülum çeken hıçkırık
boynu bükük per-perişan,
g e l i n c i k
korku salmış yüreklere kör ebe..
bin bir daire
çizen belli...,
oynuyan/sa
tam mechul!
düşler ise
tam sekizli niksir makam
kala kalmış okyanusun derinliği
can çeker
bir madara edilmiş ki
.....kukla ip de fır-fır döner
tam cambaz
İnçiltilmiş?
...o rabbini bilinmez.!
bilinen ki...!
peşkeş çeken ateşler/de günahkar
dört bir yoldan...!
dört bir koldan
akıp duran
kan ki...!
kan
üzerine çevrilmişken, tül perdeden,
tül tuzak
yırtınırken yiğitliğe sürülmüş çoktan,
n e c i s
çok gen tetik
çıkmaz sokak..!
çözülmeğen ''KÜRT İSİM/Lİ''
nakarat,
bir zurna ki..!
seslillerle çal çal oyna
çal oyna...!
oyna oyna,,
çal oynaa! ! !
Kayıt Tarihi : 23.5.2013 13:32:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!