Çok Oldu Şiiri - Mustafa Ayten

Yüreğimde kuşlar uçmayalı çok oldu
Gün batıp güneş doğmayalı çok oldu
Pencere kenarına geçip
hayal kuracak halim yok eskisi gibi

Arada bulutlarla dertleşirdim
Onlar benden ümidi keseli çok oldu
Gözlerine bakınca​ gülerdi ya gözlerim
Gözyaşım tükeneli çok oldu
Şiirlerimi okumayı severdin
Arada şiir yazardım ya sana
Yüreğimin mürekkebi tükeneli çok oldu

Gül kokardı hep saçların
Aklımın en tenha köşesinde saklıydı kokun
Rüzgara kapılıp gideli çok oldu
Gözlerine bakıp bakıp dalardım ya
Sarhoş olur kaybolurdum gözlerinde
Kendimi unutalı çok oldu
Hani sımsıkı sarılırdın bana
Bir nefes olurdun
Nefesim kesileli çok oldu

Yağmur altında ıslanırdık bazen
Hasta olana kadar beklerdik
Ben yine parlayan gözlerine bakardım
Ellerin hep ellerimdeydi
Yağmurdan korkmaya başlayalı çok oldu
Ellerin ellerimi terkedeli çok oldu
Sensiz yaşayamam demiştim ya hani
Ben öleli çok oldu.