Korku filmlerini çekirdek çıtlatarak izlerdik
Bilirdik kurgu olduğunu o çocuk yaşlarda bile
Ve korkutmazdı sinemanın karanlığı
Karanlığı okşadığımız çok oldu
Yağmurda şemsiyesiz atardık kendimizi sokağa
Yaz yağmuru, gelir geçer derdik
Koşarak çıkardık en uzun merdivenleri
İnerken hoplaya zıplaya
Toprakla oynardık en çok
Çamurdan evler heykeller yapardık
Solucanlarla haşır neşirdik çoğu zaman
Karınca yuvalarına çomak soktuğumuz çok oldu
Çok oldu erik ağaçlarını taşladığımız
Kiraz küpelerimiz vardı her birimizin
Gazoz şişelerinde böğürtlenlerimiz
İnce dalları yaladığımız çok oldu
Çok oldu çocukluğumuz çok oldu
Siyah beyaz fotoğraflar yok artık
Bırak çıkarken koşmayı
İnmesi bile merdivenleri çok oldu…
Kayıt Tarihi : 7.7.2014 09:18:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Levent Yılar](https://www.antoloji.com/i/siir/2014/07/07/cok-oldu-17.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!