Nasıl da bilirdim ben bunu,
Çok muhabbet,tez ayrılık derdi anam,
Derdi de kime anlatırdı sözünü,
Kim dinlerdi de çekerdi elini ayağını sevdiğinden..
Biraraya gelmek kolay mıydı ki?
Görüşülmesin diye ağırdan alınabilsin.
Ya da yanyana iken belli etmesin insan ne çok sevdiğini,
Onsuz bir an bile olamayacağını hissettirmesin...
Şimdi ki gibi değil ki,
Beş dakika ömre bedel,
Bir an gözgöze gelmek için saatlerce beklemek gerek,
Karşılaşabilmek için tesadüfenmiş gibi,
Köşe başları arasında mekik dokumak gerek.
Ama hepsi bitiyor demek ki,
Sokak lambaları şahitken,
Otobüslerde,duraklarda koltuklar şahitken,
Bir gün yalan oluyor o muhabbet,
O yakınlık,
O sevgi,
O herşeyi göze almak bitiyor.
Evli evine köylü köyüne derler,
Tak sepet koluna,herkes kendi yoluna derler,
Çok muhabbet tez ayrılık getirir derler,
Derler de derler.
Sen akıllı ol artık,
Akıllı ol da içinde sakla ne hissedersen,
Kimse bilemesin ne derin hisler beslediğini,
Kimse istismar edemesin o güzelim kalbindeki sevgini,
Belli etme ölsen de aşkından,
Bil ki her aşkın,her sevdanın,
Mutlu bitmeyen bir sonu vardır.
Kayıt Tarihi : 31.7.2012 19:41:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

begeniyle okudum
TÜM YORUMLAR (2)