Çok mu Zor ki Yaratana İtaat?

İman etmek mucibiyken izanın;
Niye halen yaşıyorsun kararsız?
Aleyhine delil iken o zannın;
Araflarda gidip gelmen yararsız!

Onca delil yetmiyor mu sana da;
Taktın aklı bir küçücük gümana?
Şayet işi dökmediysen inada;
Bir an önce, gelmen gerek imana!

Çok mu zor ki, yaratana itaat;
İhmal edip, uyuyorsun nefsine?
Bir bilseydin ne şereftir o taat;
Her şeyinle ram olurdun sen dine!

Kulluk için halk olmuşken her insan;
Niçin illa yönelirsin isyana?
Beş yüz yıla bedel iken bir ihsan;
Şu tavırlar yakışır mı insana?

Dört bir yanın muhat iken nimetle;
Hamd yerine nankörlüğün hak mıdır?
Her nimeti anmak şartken minnetle;
Şu teshire bir şükür’ün yok mudur?

Pek mi müşkül malikine hürmet de;
Uykuları yeğliyorsun, kulluğa?
Bu gafları yapmasaydın hürmette;
Dünya ahret kavuşurdun bolluğa!

Ey kardeşim fark ettiysen zararı;
Bir an önce, istiğfar et, tövbe de!
Geç kalmadan verip doğru kararı;
Ömür boyu sebat eyle tövbede!

Abdullah Toroslu
15.04.2014-İzmir