Herkese derman oldumda, bir kendime derman olamadım.
Seni öyle sevdim ki, gülümsemen bana hayat oldu, ben sana yar olamadım.
Kimseye kin etmedim, nefret etmedim, senin nefesin olamadım.
İki cümle ile yüzümü güldürecektin,Seni seviyorum.
Sende cokmu gördün, bana gülmeyi yarim.
En ağır işkence, sensiz nefes almak, yaşamak.
Gidişin ile kalbime, yarayı açtın, bilesin yarim.
Herkese derman oldumda, bir kendime dermanım olmadı.
Kurşun yesem ölürdüm, bana inanmayışın kursundan beterdi.
Güvenini kırmadım, seni aldatmadım, yalan söylemedim.
Sessizce ağladım, sabahlara kadar senin için görmedin.
Evim sendin, yuvam sendin, gülüşüm sendin,görmedin.
Herkese derman olan ben, bir sana yar olamadım.
Şerefsiz olsam anlardım, beni kırmanı,sahi ben neydim?
Hicmi sevmedin, bu senin için atan yüreğimi?
Sana kul köle oldumda, sen bir bardak su vermedin.
Zehir olsa elinden içerdim,sen bana gülmeyi çok gördün.
BEN YİNEDE SENI SEVMEKTEN VAZGECMEM CANCAĞIZIM
Kayıt Tarihi : 6.10.2024 17:32:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!