Çok korktum Şiiri - Recep Altunkaynak

ÇOK KORKTUM ANNE
Soğuk ve sessizdi enkazın altı
Sesime ses yoktu çok korktum anne
Allah diye diye göz yaşı döktüm
Ne açtım ne toktum çok korktum anne

Tepemde çığlıklar feryatlar vardı
Her taraf karanlık zifir zindandı
Ìçim parçalandı canım çok yandı
Üşüdüm dondum çok korktum anne

Hayaline sarıldım umut kesmedim
Ürkek yüreğimi kendim sesledim
Hayal ede ede ruhum besledim
Enkazın altında çok korktum anne

En çokta kırdığım kalplere yandım
Ben kimin ahını dedim ki aldım
Affet allahım dedim yalvardım
Enkazın altında çok korktum anne

Bir kez daha anladım dünya eziyet
Bizdeki olanlar boş bir meziyet
Tek gerçek sonsuz bir ebediyet
Şahadet Siz gitmekten çok korktum anne
Recep altunkaynak