çok kırıldım
ilk değil belki bu kırılmam
ama bir başka oldu hani
öyle her kurşunda vurulmam
bir başkaydı diyorum yani
neden bukadar ruhlar sığ
neden bukadar anlamsız
gönül ne garipçe bir sır
ne garip ölmek zamansız
bir dertli türkü söyleyesim var
lakin vakit hayli gecelemiş
tutarmı sırrımı bu kirli duvar
pek umrumda değil ya kim ne demiş
neyse bu değil benim meselem
bir kırgınlıkla daha düştüm sabaha
döksem kalbimi herşeyi söylesem
yüzüne bakabilirmiyim birdaha
gözlerimde kap kara dururken bir bulut
hep böylemi olmalı sessizce mi kalmalıyım
fırtınadan kaçan kaptan misali son bir umut
her sığındığım limandan demir mi almalıyım
bazen dünyalar yıkıyor bir duruş
bazen söküyor yerinden kalbi lisan
bazen kırmaya yetmiyor bir vuruş
bazen değince tuz buz oluyor insan
Kayıt Tarihi : 29.7.2015 00:39:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!